Veerkracht

Begin maart 2020 De horeca moet zijn deuren sluiten, scholen sluiten, Nederland maar ook de rest van Europa en zelfs de wereld staat op zijn kop.

Voor ons blijven de gevolgen niet uit, de groepsaccommodatie sluit en ook de rest van ons bedrijf, het regent annuleringen, we gaan met onze gasten in gesprek om het voor beide partijen zo goed mogelijk op te lossen, ons uitgangspunt is een tevreden gast, gelukkig lukt dit 9 van de 10 keer. Als het niet lukt dan raakt het je, voelt best machteloos.

Normaal gaat de camping met Pasen open, ook dat gaat niet door en vraagt de nodige flexibiliteit. We gaan met ons gevoel alle kanten op en hebben slechte nachten. We gaan niet investeren in zonne energie die stellen we uit.

Wel gaan we allerlei klusjes uitvoeren, schilderen, onderhouden, nieuw behangetje en telkens weer de vraag wat kost het gaan we het doen of laten we het nog even. Vooral de onzekerheid hoe lang gaat dit duren is hierin spelbreker. Voor mijn gevoel kan dit wel een jaar gaan duren en dan???

Elke week zit ik aan de buis gekluisterd als Rutte spreekt en ik slorp alle berichtgeving en social media op. (wat niet bepaald meewerkt aan mijn gemoed toestand en goede nachtrust.) Maar de knop moet om, we gaan onze algemene ruimte de opkamer aanpakken er komt een prachtige overkapping, deuren worden verplaatst en er komen ramen bij. meer ruimte, licht en lucht.  Dit voelt goed.

Inmiddels ontvangen wij weer gasten in de appartementen  en in de vakantiehuizen, voorzichtig en geheel volgens de regels, het voelt eigenlijk heel gek en onwennig, maar wat zijn we blij en onze gasten voelen zich veilig.

Het lijkt of het rustig is maar er is een enorme berg werk door alle annuleringen, nieuwe reserveringen, protecollen schrijven, contact met collega`s, online trainingen volgen. Onzekerheden en over alles wat normaal gesproken een soort van vanzelfsprekend is, moet je nu 10x over nadenken. Als je dan denkt dat je het weet, veranderd het weer allemaal en begin je opnieuw.

Ondertussen huilt mijn hart om alle mensen die elkaar niet mogen en kunnen zien en elkaar niet mogen aanraken of knuffelen, dit hebben we allemaal zo nodig op zijn tijd. Maar ook om de mensen die wonen in een situatie waar afstand houden als je buiten de deur komt bijna niet kan. Wat zijn wij  blij met alle ruimte in dun bevolkte Kop van Noord-Holland.

Vanaf  half mei mag de camping weer open voor mensen die zelfvoorzienend zijn en ontvangen we ook op de camping weer gasten. Ondertussen gaat de lobby in het land door om het sanitair eerder te openen, maar voor ons is het even prima zo. De maatregel is om de traffic te beperken en wat denk je dat er gebeurd als je alles weer gaat  opengooien met Hemelvaart en Pinksteren voor de deur?  Nu eerst even de Horeca, die hebben het ook niet makkelijk, gelukkig mogen ze 2e Pinksterdag ook hun deuren weer openen. 2 weken later mag ook het sanitair van de camping open.

We zijn weer vol in bedrijf met de nodige aanpassingen. We maken heel bewust keuzes en niks is vanzelfsprekend.  Dan lijkt het of er niks meer aan de hand is en dat is natuurlijk niet zo, we blijven waakzaam en zijn duidelijk hoe we er op `t Bullekroffie mee omgaan.  We verwachten van onze gasten  dat ze zich hieraan houden.

We zijn geraakt door alle lieve berichtjes van onze gasten, bloemen, kaarten, daarvoor onze dank.

We worden verdrietig van sommige social media berichten waarin ongenuanceerd een mening wordt verkondigt en we als bedrijven allemaal over 1 kam worden geschoren. Maar dat hoort er in deze tijd bij blijkbaar. Maar ik gevoelsmens trek me dit aan en het is zo on terecht.

Maar we zijn ook trots op ons gezin op onszelf onze veerkracht om te denken in mogelijkheden. Wat hebben we hard gewerkt, wat genieten we van onze gasten. We  zijn er nog niet en de onrust blijft, maar daar moeten we mee leren omgaan en zo nodig flexibel zijn we kunnen meer dan  we vooraf denken.

Maar alle nadelen hebben ook voordelen en zo is onze pup Buddy een Golden Doodle nu bij ons en wat hebben we een plezier van hem.